SINDS 1976
Er wordt weer veel geschreven over de zorgverzekeraars en de polissen die ze aanbieden. Het meeste nieuws is niet al te positief. Hogere premie, slechtere voorwaarden, kloonpolissen, grote reserves. Onvrede over ons zorgstelsel.
Natuurlijk, de zorgkosten stijgen. Dit is algemeen bekend en om het betaalbaar te houden is er de afgelopen jaren een behoorlijk eigen risico toegevoegd aan de polissen. Niet leuk en helemaal erg voor de chronisch zieken onder ons. Op 1 januari weet je in ieder geval dat je de eerste 385 euro kwijt bent en als je een partner hebt met chronische klachten, het dubbele. Ook de premie blijft stijgen. De vraag is: wanneer stopt dit een keer. Ja, een inflatiecorrectie moet er zijn maar de premie stijgt wel wat meer dan dat. We hebben gemiddeld gezien, afgezet tegen het inkomen, gewoonweg de duurste zorg van Europa. Gelukkig is het kwalitatief gezien dan wel één van de besten.
Kan het dan anders? Is ons stelsel wel goed? Geven we misschien te veel uit aan niet directe zorg? Vragen waar volgens mij wel weer eens goed naar gekeken kan worden. Als ik door Europa reis dan zie ik gewoon dat ook qua huisvesting van de zorginstanties, het in Nederland wel veel mooier en nieuwer is dan in het buitenland. We bouwen maar raak, maar is dit altijd wel nodig? Het gaat om de zorg en niet om het prachtige luxe gebouw waarin het gebeurd. Regeltjes en veel administratie, hier gaat ook veel kostbare tijd aan verloren. Zo langzamerhand loopt het de spuigaten uit. Ik kan me voorstellen dat artsen en verpleegkundigen liever bezig zijn met die zaken waar ze voor zijn opgeleid, namelijk mensen helpen.
Laten we hopen dat er in de toekomst efficiënter met het geld wordt omgegaan en de kosten betaalbaar blijven.
Hoe dan ook, wij laten u gewoon bepalen hoe en wanneer wij u te woord kunnen staan!